Non fai moito tempo que falar da Formación Profesional ou da Terceira Idade , tiñan un tinte peiorativo como de marxinación ou de ser xente , digamos que , de segunda clase, por non acadar estar no nivel , dos listos uns , e dos mermados outros, pero que os tempos xa son outros  e as calificacións ruben até non estar cuestionados , nin por estudos nin por vellos .

   No edificio de lecer da Terceira Idade de Monforte, . sito no Malecón , que por casualidade está xunguido case que ó carón do IES Daviña Rey , que xá, oficialmente, é  Instituto de Ensino,  non obstante, o da Terceira Idade está convertido agora tamén en escola de artes e “universidade,”  dado que nel patrocinados polo Concello se imparten clases gratuitas de pintura, ximnasio,  teatro,  manualidades,  “Coñeza Monforte”, de terapias, informática , de bailes de salón , peluquería etc, sen deixar de lado a cafetería con xogos de naipe, dominó, TV ;. e agora  tamén, suculentas comidas por só 6. 75 Euros , con pratos caseiros,  pan  postre  e viño . Entón, aquela vida nostálxica de soidade que embargaba a xente xubilada , converteuse en xúbilo e nunha das etapas da vida para acadar máis experiencias  e  coñecementos útiles  con prácticas tecnolóxicas, de arte e literatura que fan que a senectude sexa xuventude , e que  coido que xa,  co desenrolo acadado lúdico- literario .e de artes, xuntamente co coidado da saúde, habería que ir pensando e darlle un grado máis de valoración  e ascender un escalón a Terceira Idade creando unha Cuarta ,  e trocándolles os nomes convertedos en escala de xuventudes das distintas etapas , xa que, demostrado está que  hai xóvenes anciáns e anciáns xóvenes e tamén que todos  queremos chegar a vellos pero que ningén quere selo. .  

      Hai que romper unha lanza en favor das políticas sociais  dos Gobernos, entidades e fundacións  que atenden e entenden máis alá da vida laboral , coas súas subvencións e leis,   pero tamén especialmente un merecemento ós rexidores actuais do Concello que, dalgún xeito, entre todos, fan posible  que o  Centro da Terceira idade  do Malecón, sexa como  unha “mini universidade” de aprender para alongar a vida sen saudade, con saúde e con actividade.